همانگونه که امنیت ملی شعاعی فراتر از مرزهای یک کشور دارد، ثبات سیاسی و توسعه ی پایدار هر کشور توام با امنیت و ثبات اجتماعی همسایگانش بوده و با ان بستگی مستقیم دارد. درک این ضرورت بمعنای کاهش ارزش زاینده ی تنوعات فرهنگی و قصد از میانبرداشتن رقابت سالم میان ملل را دنبال نمیکند.
خاورمیانه یک حوزه فرهنگی کهنسال با مردمی ست، که چندین هزارسال پراشوب و سده های متوالی رخوت را با یکدیگر گذرانده و گوهرهای گرانمایه فراوانی از دریای شعر وادب، عرفان و فلسفه، ریاضیات و نجوم در اندرون خویش سفته و به تمدن بشری هدیه داده است. قلب این سرزمین پربار ثروتزا درایران قدیم میتپید و گویش پارسی زبان بخش بزرگی از مردم ، به ویژه اندیشمندان ان بود.
پس از تهاجم اعراب مسلمان و تحمیل دوقرن سکوت اجباری به ایرانیان، فرصتی برای زبان و دین غالب یعنی عربی واسلام فراهم گردید، تا خود را گسترش داده و جانشین زبان و باورهای کهن این منطقه شوند.
ایرانیان مغلوب از ابتدا به مقاومت در برابراین هجوم برخاسته و انچه را توانستند حفظ و به احیای زبان وفرهنگ نیاکان خویش کمرهمت بستند.
...چندین سده پس ازغلبه اعراب مسلمان، اینبار حمله ویرانگر مغول سبب شد که مجددا شریانهای فرهنگی کهن ملل قطع واین حوزه فرهنگی غنی، رفته رفته ازاسیای میانه رخت بربسته و از میانرودان به تدریج مصردر شمال افریقا وترکیه دراسیای صغیر را دربرگیرد.
امروزه نبض کند رشد جوامع خاورمیانه و مردم ان ناموزون با یکدیگر نواخته میشود و لاجرم بیگانه ازهم بسرمیبرند. همزیستی مسالمت امیز انها بارها بازیچه دست حکام واپسگرای محلی شده و کشمکش های فراوانی روند رشد فرهنگی و اجتماعی مردم خاورمیانه را مختل کرده اند. مبادلات فرهنگی و بازرگانی مردم خاورمیانه با یکدیگر بسیار ناچیزتر از پتانسیل های موجود هستند. نمیتوان در میان متفکران و شهروندان این منطقه تبادل فرهنگی ملموسی را مشاهده نمود!
برخلاف محاسبات غلط محافل سیاسی در دوران موسوم به "جنگ سرد"، تحمیل حکومت اسلامی به ملت ایران نتوانسته سبب ادغام فرهنگی و نزدیکی بیشتر ایرانیان و همسایگان عرب انها شود! علاوه براختلافات اجتماعی فرهنگی که پیوسته ابشخور کشمکشهای فرساینده میان مردم همسایه بودند، اختلافات مذهبی بطور بیسابقه ای بر میزان اصطکاکات دهشتزای -خواسته یا ناخواسته- میان انها افزوده اند.
اعراب غالبا سنی مذهب خود را متفاوت با ایرانیان غالبا شیعه وهمچنین سایر مسلمانان و متمایز از ایشان میدانند. ایرانیان نیز بهمینترتیب. هر کشورعربی با همسایگان عرب و غیر عرب خود مشکل دارد!
رمز و راز ثبات و سعادت اجتماعی همزیستی مسالمت امیز است، که شاه کلید گشایش ان در رعایت حسن همجواری نهفته است. به گواه تاریخ کوشش خدایان گوناگون و پیامبران بیشمار در راه بیداری ملل خاورمیانه و همزیستی متمدنانه انها چندان موثر نیافتاده است. حال دوران ارمان های مردمی متکی به خرد انسانی و سیاست عاری از خرافه و مذهب در پیش روی انهاست. نیروهای متعهد انقلابی با قدرت ناچیزتراز خدایان هولناک ابراهیمی- لنگان- صلیب سنگین رسالت اجتماعی خویش را بر دوش میکشند.
